CABO DO MUNDO

Zoa o vento,
Cae a choiva,
No faro,
Cabo do mundo.

En Fisterra
Todo acaba,
Soio o mar
Segue o seu rumbo.

Piñeirales que asobian,
Escuma branca do mar,
O vervos dende tan outo,
Voxo a vosa inmensidá.

Vexo homes, vexo barcas,
Que de noite a pescar van,
Por isas augas bravías,
Quén sabe si volverán.

Unaha dona, uns fillinos,
Un porqué para loitar,
Navegar en mar averto,
I esa forza para pescar.

Pescadorciño galego,
Navegante de alta mar,
Cando vas, vas ben contento,
Cando voltas, moito máis.